2 sene geçti Youtube sansürünün üzerinden. Olan olmuştu razı olmuştuk çünkü bir şekilde o yasağı delebiliyorduk malum bizim en sevdiğim şeylerdendir yasakları delmek bir şeyin etrafından dolaşmak. Lakin bir kaç gündür bu sefer yasağın etrafından dolaşamadık ve gerçekten ölümü gördük. Sıtmaya razı olan kullanıcılar ölümle karşılaşınca ne yapacağını şaşırdı. Elbette ben de şaşırdım tabii olarak. Google'ın bazı servislerine erişemiyorduk. Dns kar etmiyordu başka şeyler denenmeye başlanmıştı. Yasağı koyan siteye suç atıyordu, site yasaklayana sitem ediyordu. Kullanıcı ne yapcağını bilemiyordu bu sefer gerçekten yasaklarla karşı karşıya kalmıştı.
Herkes bağırsa bile sesinin duymayacağına o kadar emindi ki. Bir çok kişi sadece izlemekle yetindi sonuçları görmeye çalıştı. Ben, bir çok yerden açıklamalar gelse de sonuç olarak ne olacağını kestiremiyordum. Halen bile bu iş nereye gidecek diye düşünüyorum her gün böyle şeylerle uğraşmak zorunda mı kalacaktık. Artık sıtmaya razı olmak istemiyorum ama ne yazık ki yapacak pek bir şeyimiz yok. Hele ki bu işin bile rantının peşinde olan kişileri görünce üzülmekten başka çarem olmadığı düşünüyorum. Kısa kesip burada bitiriyorum neyse ki büyük yabancı bloglar ve ülkemden bir çok kişi bu duruma değindi. Belki birilerinin gözüne girer, bu işin böyle yürümeyeceğinin farkına varır. Çin olmamak için yapılacak bir şeyler olmalı fakat benim aklım bunları söyleyecek kadar çalışmıyor. Çare internet sitelerinde yorum yapmak mıdır? Daha çok blog yazısı yazmak mıdır? yada yine sıtmaya razı olmak mıdır?
Saygılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder